papier i patyna

Krystyna Turska - polska ilustratorka działająca za granicą,

Krystyna Zofia Turska urodziła się w 1933 roku i dzieciństwo spędziła w Polsce aż do II wojny światowej. W 1940 roku została aresztowana wraz z rodziną i wywieziona do obozu koncentracyjnego w Rosji. Uciekła do Persji i ostatecznie dotarła do Anglii w 1948 roku. Krystyna studiowała w Hammersmith School of Art, została ilustratorką i autorką książek dla dzieci.

"The Prince and the Firebird” (1982)

Krystyna otrzymała Medal Kate Greenaway za "The Woodcutter’s Duck".

Niektóre jej książki:

Coppelia the Story of the Ballet (1985)
How the Camel Got His Hump: And How the Whale Got His Throat
The Elephant’s Child
The Woodcutter’s Duck (1972)
A Cavalcade of Sea Legends (1971)
A Cavalcade of Goblins (1969),

A Cavalcade of Witches (1966)
A Cavalcade of Dragons (1970)
Marra’s World (1975)
The Mouse and the Egg (1980)
The King of the Golden River (1978)
Tales From Central Russia (1978)
The Trojan’s Horse (1968)

Poniżej pięknie ilustrowana baśń "Tamara i Morska Czarownica".

W podobnej estetyce tworzyli Alice & Martina Provensen, a także pracujący dla studia Disneya - Mary Blair i Eyvind Earle - mają pewne podobieństwa stylistyczne.

Serial rysunkowy Samurai Jack zachowuje podobny styl.

Wspaniała kreska, fantazja, rozmach - zazdroszcze....

Biedna młoda dziewczyna o imieniu Tamara zbiera grzyby, gdy głos ze studni prosi ją o rękę. Ujęta łagodnością i słodyczą jego głosu, zgadza się. Jak się okazuje, jest księciem, a jego pałac i bogactwa należą do niej, z jednym zastrzeżeniem. Mogą być razem tylko trzy dni w roku, a ona nigdy nie może pytać go o imię. Jest to jednak trudne dla Tamary, ponieważ jest samotna.

Stara kobieta mówi jej, aby skłoniła księcia do wyjawienia jej swojego imienia, aby pozostał na zawsze. Ale stara kobieta jest morską wiedźmą, która oszukała Tamarę. Po wypowiedzeniu Tamarze swojego imienia znika pod powierzchnią morza. Potem to Tamara musi uratować swojego księcia.

Niemiecki wydanie z 1973 r. zobaczcie jakie rozplanowanie stron.

Tamara i Morska Wiedźma
Scenariusz i ilustracje: Krystyna Turska

czarno - białe ilustracje:

the--dream--machine.blogspot.com/2016/06/artist-profile-krystyna-turska.html

Serie Hamish Hamilton Book

strony na której można poczytać obejrzeć jej książki...

app.thestorygraph.com/authors/a9ee5e51-7214-46c5-9bd3-f082e340ecd2

https://archive.org/details/hamishhamiltonbo0000unse_d4g7

Przy pisaniu notatki korzystałem min z :

The Art of Children's Picture Books: Tamara and the Sea Witch, Krystyna Turska

"Tamara und die Seehexe" Krystyna Turska (Cristina ...

https://jp.mercari.com/item/m78821221446

https://x.com/potpies/status/1255479342613880834?mx=2

Kilka dni temu w internecie natrafiłem na obraz malowany bardzo w stylu młodopolskim, podpisany nieznanym mi nazwiskiem.

Autor to szwajcarski artysta Ernest Biéler.

Z ciekawości, czy miał on jakieś związki z polskim kręgiem twórców, poszukałem danych na jego temat.

Są bardzo skąpe, ale jest informacja, że jego matka - Nathalie Caroline Jeannette de BUTZOW - była z pochodzenia Polką.

Niektóre jego obrazy żywo przypominają twórczość Ślewińskiego, Sichulskiego, Stanisławskiego, czy Wyczółkowskiego.

W 2007 r. na aukcji w Sothebys trzy jego prace osiągnęły kwotę przekraczającą trzy miliony franków szwajcarskich, a dom Christie’s w Zurychu sprzedał obraz "Trois Valaisannes" Biélera za kwotę 1 020 000 SFr, wliczając premię kupującego.

Wiele dzieł Biélera, zazwyczaj w tym samym stylu co wymienione powyżej – znanym jako „styl Savièse” – obecnie rutynowo osiąga sześciocyfrowe kwoty ceny na aukcji.

Poniżej kilka ciekawych obrazów Biélera i garść tego, co dało się ustalić...

Ernest Biéler - "Pejzaż górski"

Urodził się 31 lipca 1863 w Rolle w Szwajcarii.

Uprawiał malarstwo, rysunek i grafikę.

Pracował w oleju, temperze, akwareli, gwaszu, tuszu, węglu, pastelach, akrylu i ołówku. Tworzył również mozaiki i witraże.

Jego ojciec Samuel, z pochodzenia Francuz, był weterynarzem, a matka, pochodzenia fińsko - polskiego, była córką polskiego (? fińskiego?) dyplomaty w służbie rosyjskiego cara, min. uczyła muzyki i malarstwa, ona właśnie jako pierwsza uczyła go rysunku. O jej korzeniach niestety prawie nic nie udało się ustalić...

Ojciec Samuel Biéler wraz z rodziną przeniósł się do Lozanny, gdzie objął stanowisko nauczyciela zoologii. Zanim zmarł w 1911 r., zdobył uznanie w świecie nauki; wśród jego wyróżnień znalazł się doktorat honoris causa Uniwersytetu z Lozanny.

Ernest po studiach w Lozannie wyjechał do Paryża i od 1880 roku uczęszczał na kursy Académie Julian i Académie Colarossi.

Od 1892 do 1917 roku, kiedy to powrócił do Szwajcarii, dzielił swój czas między Paryż i Szwajcarię.

Latem 1884 roku odkrył miejscowość Savèse w Valais, która była dla niego ważnym źródłem inspiracji:

krajobrazy - na które nie miał jeszcze wpływu rozwój przemysłowy, którego doświadczała wówczas Szwajcaria - i tradycje (kostiumy itp.)

W 1900 roku wybudował tam również pracownię.

Zdobył srebrny medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1900 roku.

Od 1905 roku porzucił malarstwo olejne na rzecz akwareli i tempery, "bardziej dostosowanej do stylu graficznego, który obecnie charakteryzuje jego sztukę", z wyraźnymi liniami inspirowanymi secesją i wyidealizowanymi tematami.

W 1906 roku Kunstmuseum Basel kupiło od niego siedem prac.

Należy, wraz z Raphaëlem Ritzem, Édouardem Valletem, Albertem Chavazem i innymi, do tzw. szkoły Savièse.

Biéler zostanie również honorowym mieszczaninem tej miejscowości Valais.

Tworzył również witraże, freski, zaprojektował kostiumy, dekoracje Fête des vignerons z 1927 roku.

Ożenił się późno, bo w wieku 46 lat z Michelle Laronde, która uczyła rysunku w Paryżu.

Jego małżeństwo jednak po 7 latach rozpada się i Biéler decyduje się opuścić Paryż w 1916 roku.

W 1928 r. w wieku 65 lat żeni się po raz drugi; jego nowa żona, Madeleine de Cérenville, jest od niego o 20 lat młodsza.

Biéler spędził ostatnie 25 lat swojego życia malując to, co widział (odejście od stylu Savièse na rzecz coraz większego zainteresowania pejzażem).

W 1935 r. obok posiadanej przez siebie pracowni w Savièse zbudował dom, gdzie żył jeszcze trzynaście lat, aż do swojej śmierci w Lozannie 25 czerwca 1948 r.

Został pochowany w kościele św. Marcina na cmentarzu w Vevey.

O pochodzeniu jego matki.

Nathalie Caroline Jeannette de BUTZOW była córką rosyjskiego dyplomaty pochodzenia fińskiego (?) i Polki z rodziny Jeziorańskich.

Jej ojciec, a dziadek Ernesta Biélera to,

Karl Friedrich de Bützow

(Carl Fredrik; ros. Karł Karłowicz Biucow; Карл Карлович Бюцов)

(2 V 1791 Wyborg, Finlandia, obecnie Rosja – 28 VII 1852 Genua),

dyplomata rosyjski, konsul generalny w Gdańsku.

Syn lekarza wojskowego Carla Friedricha Bützowa [tak, te same imiona] (1750 Wyborg – 24 II 1805 Wyborg) i Cathariny Heleny z domu Alopaeus (Kaisa Lena Alopaea) (1 X 1763 Wyborg – 25 II 1810 Wyborg).

W latach 1805–1807 uczeń gimnazjum w Wyborgu, w 1808 aktuariusz w carskim ministerstwie spraw zagranicznych, w 1809 pełnił funkcję sekretarza swojego wuja, Davida Alopaeusa podczas negocjacji pokojowych w Fredrikshamn. Od 7 VI 1810 student akademii w Åbo (Turku), egzamin na pierwszy stopień prawniczy zdał w grudniu 1811, dyplom ukończenia studiów otrzymał 15 XII 1812.

Od 1811 do 1816 urzędnik poselstwa w Sztokholmie. W latach 1816–1821 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ), w 1821–1824 sekretarz legacji w Hamburgu, w 1824–1826 ponownie w MSZ, od 1826 do 1829 sekretarz poselstwa w Konstantynopolu. W latach 1829–1832 pracował w poselstwie rosyjskim w Berlinie.

Od 19 XII 1833 do 4 IX 1842 konsul generalny w Gdańsku, od 25 VIII 1842 do śmierci na takim samym stanowisku w Genui.

Od 1825 radca dworu, 19 II 1836 otrzymał dyplom szlachecki.

Od 1846 w randze rzeczywistego radcy stanu.

Odznaczony Orderem św. Włodzimierza IV klasy oraz Orderem św. Anny II klasy z brylantami.

Pochowany 6 VIII 1852 na starym cmentarzu ewangelicko-augsburgskim w Warszawie.

Od 1828 żonaty był z Heleną Zofią Julią z frankistowskiej rodziny Jeziorańskich, córką Ignacego (1746–1846), siostrą Jana Aleksandra (1796–1862), pradziadka Jana Nowaka-Jeziorańskiego (1914–2005).

Frankiści to zwolennicy Jakuba Franka, członkowie żydowskiej grupy religijnej, sekty heretyckiej w stosunku do judaizmu.

W biogramie Jana Nowaka Jeziorańskiego na wikipedi Helena nie jest wymieniona. Także Jeske - Choiński w "Neofici polscy" nie wymienia Heleny, więc trudno ocenić co napisano w źródłach, które znalazłem w internecie.

Jego syn Jewgienij Karłowicz von Bützow (Евгений Карлович Бюцов; Eugen Karlovich Bützow) (19 VII 1837 Gdańsk – 17 X 1904 Baden koło Wiednia, pochowany w Sankt-Petersburgu), również był dyplomatą, sekretarzem w służbie dyplomatycznej gubernatora Wschodniej Syberii (1861), rosyjskim konsulem w Tiencinie (Chiny, 1862-1865) i Hakodate (Japonia, 1867-1870), konsulem generalnym i chargé d'affaires w Jokohamie od 1 I 1871, posłem w Chinach (15 V 1873 –13 IV 1883), Grecji (9 II 1884 – 1889), Iranie (15 XI 1889 – 1897) i Szwecji (1 VII 1897 – 1904).

Ernest Belier - "Autoportret"

Hélène Sophie Julie JEZIORANSKA

babcia Ernesta Biéler, urodziła się w 1810 roku.

Tu niestety moje ustalenia się kończą...

Matka artysty, urodzona w Gdańsku w 1834 roku

Nathalie Caroline Jeannette de BUTZOW

zmarła w 1918 roku w październiku.

Szukajka gugla poda nam nieco obrazów tego mistrza, ale wyspecjalizowane w sztuce źródła zrobią to znacznie lepiej...

Jeszcze kilka szkiców...

Bibliografia:

Amburger Erik, Deutsche in Staat, Wirtschaft und Gesellschaft Russland, Wiesbaden 1986, s. 225.

Высшие чины Российской империи (22.10.1721-2.3.1917). Биографический словарь, red. Е.Л. Потемкин, t. I: А-Г, Moskwa 2019.

Русскій біиографическій словарь, red. А.А. Половцов, t. III: Бетанкуръ-Бякстеръ, St. Petersburg 1908.

www.genealogia.fi/genos-old/32/32_70.htm.
www.geni.com/people/Eugen-Karlovich-B%C3%BCtzow/6000000017936819339.
www.geni.com/people/Karl-Friedrich-B%C3%BCtzow/6000000039971212867.

Przy pisaniu notatki korzystałem z następujących źródeł:

Ernest Biéler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ausstellungsfuhrer_Bieler_e_def.pdf (kunstmuseumbern.ch)

School of Savièse – Wikipedia, wolna encyklopedia

“A rising star_ Swiss artist Ernest Biéler” [PDF].pdf

Rodzina Bützow – Wikidata

Bützow – Wikipedia, wolna encyklopedia

BÜTZOW de KARL FRIEDRICH, rosyjski konsul generalny – Encyklopedia Gdańska (gedanopedia.pl)

Person : BUTZOW, Szwajcaria - Znajdź wszystkie nagrania - Geneanet

Hélène Sophie Julie JEZIORANSKA: Dominique François BERTRAND (dfbertrand):n sukupuu - Geneanet

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Nowak-Jeziorański

The Bicovs – Wikipedia, wolna encyklopedia